last nite ..

http://www.youtube.com/watch?v=3tuvX_X7Rlw
ασχετο .. αλλά New york rules!

taak

χαζολογάω βλέποντας βιντεακια των sigur ros στο you tube..θυμάμαι την πρώτη πρώτη φορά που τους άκουσα .. κλασσικά ο νίκος που τον είχα βάλει υπεύθυνο να οσφρίζεται νεες μουσικές .. φέρνει ένα παράξενο cd με ένα εμβρυο που ήταν σαν αγγελάκι .. με κάτι φτερά κολλημένα .. δεν του δίνω καμία απολύτως σημασία γιατί είχαμε να επιλύσουμε τις διαφορές μας στο scrabble .. υιοθετώ τους sigur ros και τους ερωτευομαι ..σιγά σιγά .. στην αρχή με δυσκολεύανε.. στα ισλανδικά ? και μάλιστα σε μια διάλεκτο που δεν υπάρχει ? και τι είναι αυτά τα πυροτεχνήματα που ακούγονται στο Olsen olsen ?από τότε νομίζω πως έχουν περάσει γύρω στα 7 χρόνια ..και κάθε φορά που τυχαίνει να ακούσω σφίγγεται το στομάχι μου και το μυαλό τρέχει σε φιόρδ και δάση με κέδρους .. η πιο όμορφη στιγμή.. που έχω συνδέσει με τους sr.. ιούλιος του 03 ..μόλις έχω γυρίσει από βέλγιο .. τρεχοντας ανεβαίνω την ερμου γιατί έχουμε αργήσει .. o νίκος με περιμένει παρακμάζοντας στα everest ..τρόλευ 12 και θέατρο βύρωνα .. είμασταν ελάχιστοι το βράδυ εκείνο .. λίγοι και καλοί ! κάποια στιγμή αρχίζουν και τρέχουν τα μάτια μου .. ένα συναίσθημα τόσο έντονο που δεν το ελέγχω με τίποτα .. ξεσπάω σε κλάματα .. και γυρνάω στο νίκο ... που ως πιο λογικός , θα με "συνέφερε" γιατί το είχα χάσει από το κλάμα .. γυρνάω,λοιπόν,να με κάνει μια αγκαλιά .. και όχι μόνο δε με συνέφερε,αλλά και εκείνος κλαέι με λυγμούς .. μου κρατάει το χέρι και με σφίγγει τόσο πολύ που θα σκάσω .. κατηφορίσαμε με κάτι μάτια κατακόκκινα..

home sweet home..which one ?

για το σημερινο απόγευμα ..ακούω ξανά και ξανά το δισκάκι των tisso lake, που μου στείλανε για δωράκι .. μοιάζει λίγο σαν ο jef buckley να τραγουδουσε στους mice parade .. .. χαζολογάω τα maison decoration που έχουν μαζευτεί στοίβες στο δωμάτιο ..σκέφτομαι για το σπίτι .. που τελικά μου βγήκε πολυ πιο περίεργα από ό,τι περίμενα .. παρόλα αυτά δεν το μετάνιωσα καθόλου .. η πρώτη φορά που πήγα να κάνω εσπρεσο και δεν ήξερα και έβαλα ανάποδα τα υλικά ..αλλού ο καφές και αλλου το νερό .. το σπίτι αυτό είναι άμεσα συνδεδεμένο με το φ...που ήταν ο εκείνος που το πρώτο βράδυ ήρθε για παρέα .. τα βράδια του μοιρασμένου ύπνου .. ο μπ. να ροχαλίζει τόοοσο πολύ που να τον ακούνε μέχρι την πλατεία .. η μαμά του ζ. που μας έφερε ταψιά με τυροπιτάκια,τα οποία καταβροχθισαμε σε δευτερόλεπτα μέσα .. και ο ζ. να κοιμάται στην πετσέτα λόγω έλλειψης χώρου .. το πάρτυ γενεθλίων που απορώ πως χωρέσανε 40 άτομα και ένας σκύλος .. το τραπέζι στα ξαδέλφια .. που αυτοσχεδιάζαμε και φτιάχναμε καρέκλες στοιβάζοντας βιβλία για να έχουμε που να καθήσουμε .. και τώρα αγωνία γλυκιά .. για το τι θα φέρει η αλλαγή .. πρώτη φορά συγκατοίκηση .. το μόνο που θέλω είναι να μην εξανεμιστεί ο ενθουσιασμός με την πρώτη ευκαιρία .. για να δούμε !

nice day to ride a bike ..

πρέπει κάποια στιγμή να φουσκώσω τα λάστιχα του ποδηλάτου . το κακόμοιρο το "μπαομπαπ" λιώνει μήνες τώρα εξαιτίας της αναβλητικότητάς μου .. υπέροχη μέρα έξω ..λέω να μην τη σπαταλήσω στο 2Χ2 δωμάτιο .. βόλτα στη θάλασσα , λοιπόν .. !

exotic excursion ..

έχω μια έντονη επιθυμία να ταξιδέψω εντός..από ανατολάς προς δύση ,και από βορρά προς νότο .. να βρεθώ στη θράκη και να πάρω την κατηφόρα .. σε όλα αυτά τα πανέμορφα πετρόχτιστα χωριά .. με τις γιαγιάδες και τους παππούδες ξεχασμένους από το χρόνο ..με τα ροζιασμένα χέρια που σε φιλέυουν ό,τι έχουν στο σπιτικό τους .. κατηφόρα.. μακεδονία..και μετά κάπου στην κοιλάδα των τεμπών .. μακριά από μεγαλουπόλεις .. ηρεμία ..ομορφιά που χαρίζεται απλόχερα .. και απομόνωση .. χωριά ξεχασμένα από το θεό .. η μόνη παρέα η φωτογραφικη μηχανή και ένα μπλε τετράδιο .. όσοι πιστοί προσέλθετε .. φυσικά και λιγουρεύομαι το ταξίδι στο βερολίνο και μετά τραίνο ως τη βαρσοβία στο σπίτι του στέφανο .. αλλά θέλω λίγο αποτοξίνωση απο το urban life ...

ετοιμαζόμαστε για βόλτα στην εξωτική σαλαμίνα.. γιορτή του μιμη,aka "τρομπέτα" .. είναι τόσο άσχημο μέρος που το συμπαθώ μόνο και μόνο για αυτό ..σαν την κυψέλη..που είναι τερατούργημα... αλλά μέσα από την ασχήμια γεννιέται κάτι χαριτωμένο .. και μόνο όμως που θα μπούμε στο καραβάκι μου αρκεί .. με τα άλμπατρος,τις φάλανες φυσητήρες .. γλάροι και μπαρμπούνια είναι ? ουφ..μάλλον η φαντασία έχει πιο ορθάνοιχτα μάτια από τα δικά μου πρωί πρωί ..

news from yalta ..

http://www.flickr.com/photos/newsfromyalta/page5/
η αγαπημένη μου σελίδα στο flickr ..

revenge ?

πιστεύω στη θεια δίκη ..όχι με την έννοια τη θρησκευτική .. αλλά ότι κάποια στιγμή ότι κάνεις θα σου γυρίσει μπουμερανγκ .. δεν πειράζει όμως .. καταλαβαίνεις ποια είναι τα σημαντικά και ποιά τα μίζερα .. και πως εξαργυρώνουν μερικοί άνθρωποι την κενή ζωή τους.. έχει ο καιρός γυρίσματα .. και πραγματικά ανυπομονώ ..

χθες κάνουμε πάρτυ έκπληξη στον μπαμπά .. βάζουμε βελάκια στο μαγνητικό πίνακα που έχει όλο τον κόσμο πάνω ανάλογα με το που θέλουμε ιδανικά να ταξιδέψουμε .. ισλανδία κλασσικά για μένα,πράσινο ακρωτήρι,η αθανασία έχει ψιλομεθύσει από τις σαμπάνιες και δε μπορέι να συγκεντρωθεί ,η βραζιλία κερδίζει 2 ψήφους και ο πάνος βάζει το βελάκι στην καλαμάτα !

ο γ. διαμαρτύρεται πως δεν γράφω ποτέ για εκείνον στο Blog .. ωραία ,λοιπόν!την πέμτη ο φλ. συνάντησε το γ. και την ε. για πρώτη φορά .. μα ήταν σα να ήταν η 100στη .. χαζογελάμε πάνω από ένα τσάι με μήλο και κανέλα .. ακούμε τις επιχειρηματικές ιδέες του γιώργου .. ο φλάβιο ενθουσίάζεται γιατί τις ακούει πρώτη φορά ..εμείς απλά του βγάζουμε τη γλώσσα..τηλεξεμάτιασμα .. δεντρόσπιτα .. και άλλα τόσα ..ε,κάτι πρέπει να σκέφτεσαι για να γεμίζεις τη ζωη σου όταν είσαι άεργος.. και ?

escucando las canciones ..

ο γ. (aka συγκατοικος εντος 10 ημερών ! ) μου δημιουργει το feeling ότι είναι σαν τα αρκουδάκια της αγάπης .. τα θυμάστε ? τα έδειχνε κάθε απόγευμα η ετ2 .. ήταν στρουμπουλά και κάθε φορά που χαιδεύανε την κοιλίτσα τους ξεπετάγονταν καρδούλες,αστεράκια ,ένα υπέροχο ουράνιο τόξο .. κάνω διάλειμμα από τη δουλειά και συναντιόμαστε για νουντλς και ρυζάκι .. πραγματικά νιώθω απίστευτα τυχερή πως γνώρισα κάποιος ανθρώπους και πως όλο αυτό από μια σειρά συμπτώσεων οδηγεί στο να έχεις έναν όμορφο ανρθωπο στη ζωή σου.. όμορφο άπ'έξω .. μα πάνω από όλα μέσα ..

ακού μανιωδώς a hawk and a hacksaw και federico aubele ..

χαζεύω τις φωτο του ευθυμη στο μπλογκ του και ειναι πραγματικα υπέροχες..

και αξιοζήλευτες..και σα φωτο .. αλλα πάνω απ΄όλα που βρεθηκε σε ολα αυτα τα μερη..

ξεχναω να ποτιζω το βασιλικο και σα να αρχισει να χλωμιάζει λίγο ..

τα μαθήματα γραφής πηγαίνουν υπέροχα.. κυλάνε 3 ώρες σα νεράκι γάργαρο .. επειδή ποτέ δε φοράω ρολόί .. χαζεύω πόση ώρα μας απομένει απο το ηλεκτρονικό τεράστιο ρολοι έξω απο το παράθυρο .. και κάθε φορά ελπίζω να έχουμε πολύ πολύ ώρα μπροστά μας ..

bloum

ξεκιναω τη μερα με μπισκοτακια με μηλο και καφεδακι ελληνικο .. εχω ξυπνησει με το καλο πλευρο .. παω να φτιαξω ολα τα pnr και τα εστιατορια στη γλασκωβη !

thesseum ..

πάντα είχα αδυναμία στις 70s αστικές πολυκατοικίες .. αυτές με τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα στα πλακάκια του μπάνιου .. με τις στριφογυριστές σκάλες .. και τα παλιά ξύλινα ντουλάπια .. ακόμα δεν έχω συνειδητοποιήσει πως σε λιγότερο από 2 βδομάδες θα αρχίσω να ζω σε μία από αυτές .. και μάλιστα στην πιο όμορφη περιοχή της αθήνας .. το ανυπομονώ είναι απλά λίγο .. θέλω ένα μπορντω τοίχο και μια χρυσή κορνίζα σε αυτό .. μια μωβ φλοκάτη που θα τους ψυχαναγκάζω όλους να βγάζουν τα παπούτσια τους .. και γλάστρες με χειμωνιάτικους βασιλικούς .. γιατι μπορεί να μας πιάσει καμία βραδινή λιγούρα με τους συγκατοίκους για πέστο ..

por una cabeza

ποτέ μου δε συμπάθησα τα ξύλινα σπαθιά.. pop χαζοτραγουδάκια με κιθαριστική επικάλυψη .. έιναι όμως ένα τραγουδι του παυλίδη .. που όποτε το ακούω έρχεται και χτυπάει την πορτούλα της συναισθηματικής μνήμης .. τοκ,τοκ .. μιλάει για το ομορφότερο κορίτσι της γρανάδας .. της γρανάδας που μου λείπει αφόρητα .. η ανεμελιά που συνόδευε τα βράδια στο entresuello .. oι ταινίες του τόνι γκάτλιφ .. οι βόλτες στο αlbaycin και στο mirador του san nicolas .. και όλα αυτά με μια περιέγεια στην αρχή ..και στη συνέχεια με μια δόση οικειοποιήσης .. 1,5 μήνας σχεδόν .. το χουζούρι κάτω από το τέλειο πάπλωμα της κατερίνας .. ο κάρλος,ο στέφανο,το πωλινάκι,ο μιχάου .. οι ιταλικές μακαρονάδες σε τεράστια ταψιά .. μπύρες στο bar-δισκάδικο .. μα πάνω απο όλα η αίσθηση πως όλα είναι καινούρια .. άλλαζες διαδρομές τα πρωινά για να ανέβεις στο κέντρο .. καφέδες cortado .. και παρτίδες μπιλιάρδο όπου ο ζαχ. να με κατατρωπώνει και εγώ να του τσακίζω το νευρικό σύστημα με τα γέλια μου ..

η εβδομάδα κλείνει με το τανγκό από το άρωμα γυναίκας ..

please make me dance ..

η καλύτερα.. please,dance with me ..

fish without chips ..

μερικές φορές νιώθω πως έχω βαρύδια στα πόδια μου .. κ κάθε προσπάθεια "ανύψωσης" στέφεται με μεγάλη αποτυχία .. άλλες πάλι νιώθω ένα αίσθημα χαράς και ευφορίας ,μια αισιοδοξία χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο .. ότι όλα ειναι πανέμορφα.. χωρίς να μπορω να επιχειρηματολογήσω .. απλά και μόνο επειδή οι μέρες κυλάνε και υπάρχουν μικρά πραγματάκια που τις γεμίζουν χρώματα και φως.. χθες το βράδυ , αισθανόμουν το σώμα μου τόσο βαρύ .. σα να ήμουν ένα τεραστιο μαμούθ που προσπαθούσε να περάσει απαρατήρητο χωρίς να τα καταφέρνει και πολύ καλά.. διάθεση σαν καρδιογράφημα ..

κρυφακούγοντας μια κουβέντα .. έπαθα σοκ πως μπορεί να σκέφτοναται ορισμένοι άνθρωποι .. και ως ποιο σημείο εξαντλούν την περιέργεια τους .. μιλώντας για το ταξίδι τους στην πορτογαλία.. η απάντηση στο πως περάσανε ήτανε.. "ε,μωρέ σιγά πια όλοι με το εξωτερικό .. ούτε καφέ δεν ξέρουν να φτιάχνουν " .. ξέρουν όμως να πηγαίνουν στα πάρκα,να κάνουν ποδήλατο,να μη μουτζώνονται στο δρόμο κ ο ένας να αποκαλεί τον άλλον "cabrone¨ .. σαν contrast .. ήρθε η κουβέντα με τον ε. .. λίγο πριν να κοιμηθώ ενώ αυτός μόλις ξεκίναγε τη μέρα του στην άλλη άκρη του κόσμου ..

πάω για σπεσιαλ δείπνο με ψαράκια ψητά και γαριδούλες με σαλτσίτσα κόκκινη ..

κοπιάστε !

childhood 1 ..

η αθήνα σήμερα είναι σαν κάποιος να την πασπάλισε με άχνη ζάχαρη ..δε βλέπεις τη μύτη σου .. μερικές φορές αισθάνομαι παράφορα ερωτευμένη με την πόλη αυτή ..και από την άλλη υπάρχουν στιγμές που η προοπτική να συνεχίσω στη ζωή μου εδώ με γεμίζει τρόμο ..
..

von

μόλις είχα γραψει ένα μεγαααααλο κείμενο και καταλάθος μπήκα σε άλλη σελίδα ..
και ciao ciao ..
νιώθω έρωτα κάθε φορά που ακούω το τραγούδι αυτό ..
http://www.youtube.com/watch?v=zQ5Grncdjlc&NR=1
απλά και χωρίς παραπάνω λόγια .. καληνύχτα ...

spooky ..

κοπάνα από τη δουλειά .. απλά και μόνο επειδή δεν αντέχω αυτό που συμβαίνει .. μου έχει λείψει ο γ. .. φοβάμαι πως στο καινούριο σπίτι ο κοινός μας χρόνος θα είναι ελάχιστος.. αν θα πρέπει να φύγει αρχές νοέμβρη θα μου πέσει βαρύ, σαν ένα ταψί καρπουζένια ..

ακούγοντας πριν dusty springfield στο ραδιόφωνο.. σκεφτόμουν πως η φωνή της είναι σα βελουτέ σούπα..σαν αυτές τις κρεμυδόσουπες που σερβίρει ο γάλλος στα πετράλωνα..το ομολογώ! δεν έχω φάει ποτέ.. αλλά η φαντασία μου αρκεί για να αλείψω βουτυράκι σε ένα κομμάτι χωριάτικο ψώμι και να κάνω "βούτες"..

η φωνή πάλι της Nico είναι σα λικερ τεντουρα.. στην αρχή γλυκό αλλά σου αφήνει μια πίκρα στο τέλος .. cause it is a bitter sweet symphony ..

whale's song

Κατεβαίνοντας την πειραιως για 100στη φορά .. ακούω μια διασκευή του "wild horses" .. αναρωτιόμαι αν ποτέ τα δικά μου άλογα θα αγριέψουν ή θα συνεχίσουν να κοιμούνται στα συννεφάκια τους .. κάποια πράγματα αλλάζουν έντονα μέσα μας .. η τουλάχιστον γίνονται πιο συνειδητά. αλλά ο τρόπος που βγαίνουν παραέξω παραμένει ο ίδιος .. ανακολουθία? πραγματικά δεν ξέρω ..ίσως και να μην έχει καμία σημασία ..
λάτρεψα που ο ευθύμης με αποκάλεσε aeromanager του .. νομίζω πως είναι το πιο όμορφο κοπλιμέντο που έχω πάρει τα 2 αυτά χρόνια στο ταξιδιωτικό γραφειο .. και μάλιστα άπό εναν άνθρωπο που κάνει το γύρο του κόσμου ολομόναχος ..
λίγες μέρες πριν κοπάδι απο φυσητήρες εθεάθη ανοιχτά της ρόδου .. always on move .. κάπως έτσι είναι ο ευθύμης για μένα ! πότε εδώ ..και πότε αλλού ..

πόσο θα ήθελα αυτή τη στιγμή να ήμουν στο δωματιό στο βερολίνο και να προσπαθούσα να αποκοιμηθώ ακούγοντας τα τραμ να περνάν και να χάνονται ..

rabbit or habit ?

¨ρε παιδιά έχετε παρατηρήσει κάτι ? αυτή η πόλη είναι γεμάτη χουρμαδιές " .. ένας λίγο τρελούτσικος τυπος στο θησείο μας βάζει στο trip να γίνουμε λίγο πιο παρατηρητικοί .. κουνάμε τις κεφάλες μας αναγνωρίζοντας υποτίθεται τις χουρμαδίες.. ναι,καλά!εδώ εγώ δε μπορώ να ξεχωρίσω το μαρούλι από το λάχανο ..και δεν καταλαβαίνω γιατί δε δείχνει κανείς κατανόηση για το κόλλημα μου αυτό .. η γιαγιά που κάθεται πάντα στην είσοδο του σταθμού στο θησείο .. φωνάζει .. "και που τρέχεις τι καταλαβαίνεις ? " .. μερικές φορές ασθάνομαι πως οι ενοχές μου, παίρνουν ανθρώπινες μορφές και έρχονται και με συναντάνε .. έχω κολλήσει με τα τραγούδια της αρλέτας όλη την ημέρα .. ταιριάζουν τόσο με το φθινοπωρινό σκηνικό που ξετυλίγεται τριγύρω .. όπως έλεγε κ η λασκαράτου σήμερα στο ραδιόφωνο .. μουσικές που σου δημιουργούν την επιθυμία να εισαι με τους φίλους σου και να χουζουρευεται σπίτι .. με τσάι - περγαμόντο και μπισκοτάκια κανέλλα .. σαν αυτά στο κόκκινο σακουλάκι ..

αισθάνομαι μια ηρεμία .. πανέμορφη .. όπως όταν μικρα ο μπαμπάς μας τραγόυδαγε το μέρμηγκα του λοίζου ..
ένας μέρμηγκας κουφός με πήρε από το χέρι .. είσαι λέει ο πιο σοφός σε ολάκερο το ασκέρι ..

show me the way to the next whisky bar ..

εδώ και χρόνια υπάρχει μια όμορφη συναισθηματική κατάσταση .. που έρχεται και επανέρχεται .. σαν το καραβάκι που κάνει τη γραμμή κίμωλο - μήλο .. σταματάει λίγο να ξαποστάσει και μετά αρχίζει ξανά .. κάποια χρόνια πριν , όλο αυτό με γέμιζε πανικό ..έχω ένα κρυφό χαμόγελο για τα χρόνια που περνάνε και έρχονται και μας βρίσκουν να μεγαλώνουμε γλυκά .. με τόσο αγάπη που παραδόξως πια δε μας πνίγει .. για αυτό τελικά πρέπει να αφήνεις λίγο τα πράγματα να ανασαίνουν .. χώρις να σημαίνει ότι τα χάνεις για πάντα .. απλά τους δίνεις λίγο το χώρο τους να "ανθίσουν" .. παίζουμε τη λαίδη και τον αλήτη ?

παγωμένες μπύρες στα πετράλωνα.. γαύρος τηγανητός και "πέσιμο" απο τη μεγάλη οικόγενεια .. εξασκώ την αγαπημένη μου καινούρια συνήθεια .. περπάτημα απο την τρωων μέχρι την ομόνοια .. μέχρι να φτάσω μου, έχει βγει η γλώσσα .. σαν του λύκους στα cartoon της warner bross όταν βλέπανε τις γκομενίτσες !

στη μιλτιάδου σηκώνεται ένας αέρας τόσο δυνατός .. ηρεμία ..

καινούρια ταινία woody allen . . μετριότητα ..

θα ήθελα να εκάνα proposal στον bardem να με κάνει γυναίκα του αλλά νομίζω πως όσο δυνατά και να του μίλαγα δε θα με άκουγε μέσα από το πανί ..η μαίρη, κυνική όπως συνήθως , απορεί πως γίνεται να μ'αρέσει ένας άντρας πως στο σινεφιλ υποσυνείδητό έχει περάσει σαν κατάκοιτος .. ευτυχώς που συμφωνούμε για την ομορφιά του γκαελ γκαρθια μπερναλ .. !

την παράσκευη κατέβηκα στο Fair trade να ανακοινώσω στους φίλους μου την καινούρια συλλογή .. οτιδήποτε βλακειούλα σχετίζεται με την πολιτική αεροπορία τα μαζεύω σε ένα κουτάκι ..(ε.thanks για τη βοήθεια!) πλαστικά αεροπλανάκια,αυτοκόλλητα με λογότυπα εταιρειών .. και ω,τι χαρά! ο δημήτρης που γύρισε λίγους μήνες πριν από την ινδία μου κάνει δώρο κάτι που δεν έχει καμία σχέση με τη συλλογή .. αλλά είναι τοσo ταξιδιάρικο και γλυκό .. το εισιτήριο του τρένου που είχε πάρει για να πάει στα βαρανάσι .. 15/02/2008 .. three pounds only .. το φυλάω στο πορτοφόλι μου σαν κόρη οφθαλμού ..

οδος των χαμένων ονείρων ..

μόλις ανακάλυψα κάτι υπέροχο ..πως η μουσική του χατζιδάκη θα μπορούσε να ντύσει πανέμορφα την αμελί ..

ιδού http://www.youtube.com/watch?v=2X9uhG_M0do&feature=related .. απολαύστε το ..

soundtrack for living ...

είναι κάποιες στιγμές στη ζωή .. όπου αυτό που τυχαίνει να ακους αποτελεί ιδανικό σαουντρακ για αυτο που εξελίσσεται μέσα σου, κ γύρω σου .. ακούω την αγαπημένη μου ραδιοφωνική εκπομπή.. sleepwalk στο radio bubble ..παίζει το "nothing really ends" των dEUS ..σ άββατο πρωί στο αμστερνταμ ..2 καλοκαίρια πρίν περιμένοντας τη "χοζοβιώτισσα" να έρθει να μας μαζέψει απο τη φολέγανδρο .. μία παρέα έπαιζε στην κιθάρα το "sitting on the dock of a bay ¨ ..

o,τι ακριβώς κάναμε και εμείς ..

elephant gun ..

http://www.youtube.com/watch?v=N-mqhkuOF7s
απλά το αγαπάω .. Let the seasons begin ..

snails keep on living ..

πω,πω ..ποιος γραφει πρωινιατικα για φονους? το homework μας στα σεμιναρια γραφης ειναι μια ιστορια που στηρίζεται στη λέξη αυτή ...έχω σκεφτεί διάφορους τρόπους να τη "σκαπουλάρω" .. και να γράψω κάτι άσχετο .. αλλά δε θα ήταν και πολύ καλή αρχή .. ψάχνουμε βαφτιστικά για το μ. .. για το πιο στρουμπουλό μωρό ever! έχει κάτι ζάρες στα μπουτάκια του .. σαν αυτές που έχουν τα πιθάρια στις κυκλαδίτικες αυλές .. η μοναδική φορά που δεν έκλαψε όταν τον κράτησα ,ήταν όταν τον είχα αγκαλία και χορεύαμε στην ταράτσα με τους ojos de brujo .. μερικές φορές η αθωότητα που έχουν τα παιδάκια έρχεται και σε γονατίζει .. why all these kids are dressed in dreams ?

η ν. μου χάρισε μπαχαρικά γαρύφαλλο .. το φαντάζομαι σε κομματάκια κοκκινιστού να σιγοβράζει στην κατσαρόλα .. η καινουρια αγαπημένη μου συνήθεια είναι να διαβάζω περιοδικά μαγειρικής .. και να τραβάω φωτογραφίες με φαγητά ..χρώματα πολλά .. αστακοί απο το αιγαίο .. στρουμπουλά ντοματίνια .. σκεφτόμουν χθες που καθήσαμε οικογενειακώς στο "θανάση" .. πως οι δικοί μου ειναι λίγο πειραγμένοι .. με την καλή έννοια .. είναι λίγο loco loco .. και πως μου ήρθε τώρα αυτό και σας το γράφω .. ?? να,για παράδειγμα σε σχέση με τη μαγειρική .. μια μαμά φυσιολογική θα έπαιρνε τα σαλιγκάρια , θα τα έβραζε και θα τα κατασπάραζε .. η δικιά μου μαμά μαρία όμως .. ένα ωραλιο μεσημέρι στο παλιό μας σπίτι στα μανιάτικα του πειραιά .. εκέι που είχε βάλει τα σαλιγκάρια και είχαν πάρει την πρώτη βράση.. δεν είχαν πεθάνει όμως ακόμα.. σκέφτηκε πως τα σαλιγκάρια αυτά είναι μαμάδες για κάποια άλλα σαλιγκαράκια .. και κατα συνέπεια τα σαλιγκάρια είναι και παιδάκια των μαμάδων αυτών .. άρχισε να κλαίει γοερά πάνω από την κατσαρόλα .. έσβησε γρήγορα γρήγορα το μάτι .. τους έβαλε κρύο νεράκι να πάρουνς τα πάνω τους .. τα έβαλε σε μία σακουλίτσα .. και τα πήγε και τα ελευθέρωσε σε ένα οικόπεδο στην αγία μαρίνα .... εννοείται από τότε κομμένοι οι "μπουρμπουριστοί κοχλιοί" .. και πετάξαμε και όλα τα πηρούνια που είχαν στραβώσει λίγο απο την προσπάθεια να βγάλουμε το κρεατάκι μέσα απο το "σπίτι" τους ..μπλιαχ
Libertad para saligkaria .. Libertad para axinous .. libertad para spaghetti con pesto ..
ευτυχώς που δεν έπαθε τέτοια κρίση προσωπικότητας για το χταπόδι, μιας και το λατρεύω βραστό με λάδι και ξυδάκι ..

naples

βλέπω παλιές φωτογραφίες απο τη νάπολη .. και χαζεύω την αγαπημένη μου .. αυτή με την παναγία πιό πάνω .. και το μάτι μου πέφτει στo νούμερο με το οποίο είναi αποθηκευμένο στο φάκελο .. νο 666 .. madona mia !!

absent without leave ..

γυρνάω σπίτι μετά από μια πολύ δύσκολη μέρα .. μέρα σαν τη λερναία ύδρα .. κόβεις ένα κεφάλι και ξεπετάγονται καινούρια .. το pop μυαλό μου δεν το χωράει .. δε μπορεί να πιστέψει πόσο κακία κρύβεται σε ένα ανθρώπινο κεφάλι μέσα .. πόσο πονηριά ..

τι πιο όμορφο από αυτό που έκανε ο ε. ? γυρνάει τον κόσμο ολόκληρο ..άνθρωποι,δρόμοι,ιστορίες μικρές και μεγάλες .. και μέσα σε όλα αυτά γράφει στο blog του.."διαβάστε και αυτό το ωραίο" .. και πατώντας εκεί βλέπω πως ανοίγει το δικό μου blog .. συγκινητικό .. ένα μεγάααλο ευχαριστώ απο εδώ ως την ινδονησία ..

χθες ο τζ. μου χάρισε κάτι πολύ γλυκό ..μου λέει σιγά σιγά "σου έχω ένα δωράκι " .. και ανοίγει ένα πακέτο Marlboro .. και εκεί κρυβόταν το πιο μικρό κοχύλι που μπορείς να φανταστείς .. "ξέρεις.. έκανα βόλτες στη θάλασσα .. και όταν βρήκα το κοχύλι αυτό σκέφτηκα πως είναι το πιό μικρό που έχω δει ποτέ .. για αυτό και το χαρίζω σε σένα που είσαι η πιο μικροσκοπική που έχω δει " ...

" μια απλή μονοσύλλαβη λέξη θα αρκούσε να ανατινάξει τον κόσμο !
αλλά τούτη τη νύχτα δεν υπάρχει χώρος ούτε για μια λέξη παραπάνω " ..
οκτάβιο πας

i think a smell a rat ..

περιμένω να περάσει λίγο η ώρα γιατί σίγουρα ο φ. πάλι θα αργήσει .. my friend of the random summer .. πόσο τυχαία μπορείς να γνωρίσεις έναν άνθρωπο .. απλά επeιδή βρέθηκες στο ίδιο μέρος την ίδια στιγμή .. και πως αυτό μπορεί να σε οδηγήσει απο το να βρείς σπίτι στο θησείο μέχρι στο άμστερνταμ για τη συναυλία των mum .. ώρες κουβέντας που τελείωναν την άλλη μέρα το πρωί κάνοντας βόλτες στο μοναστηράκι ,χαζεύοντας τις "εγκυκλοπαίδειες του διαστήματος " στο παζάρι .. .. εσπρέσσο με μέλι .. αποχαιρετισμοί με τόνους βροχής .. και μελομακάρονα για δώρο πρωτοχρονιάς ... το σημαντικό είναι να αγαπάς και να αγαπιέσαι .. απο εκεί και πέρα όλα τα άλλα τα βρίσκουμε .. ώρα να πηγαίνω προς το τρένο να προλάβουμε να πιούμε και κανένα τσαγάκι ..

passerby

απορώ πως μερικοί άνθρωποι δεν ακούνε μουσικη .. εντάξει,όχι οι κουφοί.. οι άλλοι .. αυτοί που η πρώτη τους κίνηση το πρωί δεν είνα να πατήσουν το κουμπάκι να ανοίξει το ραδιόφωνο .. και όταν αρχίζουν σιγά σιγά να αποκοιμιούνται δεν ψάχνουν στα σκοτεινά το οff .. δε θα μπορούσα με τίποτα να μην ακουω μουσική .. πρωί,μεσημέρι,βράδυ .. κάνοντας μπάνιο,μαγειρέυοντας καγιανά ,χαζολογώντας τη θάλασσα από το μπαλκόνι .. η σκέψη αυτή ξεκίνησε ακούγοντας το egowar από τους gang gang dance.. κάθε φορά που ανακαλύπτω κάτι όμορφο αισθάνομαι πως έχω κολλημένο ένα ζευγάρι μικρά φτεράκια που με ανεβάζουν λίγο ψηλότερα.. ο νίκος παλιά μου έλεγε μελαγχολικά πως δε καταφέρει ποτέ να ακούσει κάτι καλύτερο από τους Interpol .. μεταξύ μας,σιγά το συγκρότημα !

χορεύουμε χαζοχαρούμενα με τη sarah και τον enis .... ο ηλίας προσπαθεί να εξηγήσει στο νορβηγό erick τι εστί λε.πα χωρίς όμως μεγάλη επιτυχία ...καφεδάκι ελληνικό και κυριακάτικες εφημερίδες .. sunday comes and sunday goes ..

cry me a river ..

δε λέει να χειμωνιάσει .. μέρα ηλιόλουστη .. ο ομπάμα μου χαμογελάει απο το μπαλκόνι .. δώρο της ν. απο το seattle ..αρωματικό χώρου βανίλια με τη φάτσα του "πρώτου μαύρου προέδρου" των ηπα σε αυτό .. σκέφτομαι πως αντιδρά ο ανθρώπινος οργανισμός στον πόνο .. μερικές φορές αισθανόμουν το μυαλό μου να έχει δεκάδες καλωδιάκια που να του στέλνουν παραπάνω οξυγόνο..δε μπορώ να το εξηγήσω αυτό το feeling .... η pop αντίληψη για τους ανθρώπους αυτές τις συνέπειες έχει μερικές φορές ..
παράλληλα , η ζωή συνεχίζεται στους ρυθμούς της .. φιλοξενώ το L... μου βάζει να ακούσω το weird fish απο radiohead.. και μου διηγείται την ιστορία που το ακολουθεί .. ένα βράδυ στη χαλκιδική .. ακούγοντας ξανά και ξανά το τραγούδι αυτό .. και χαζεύοντας το ταβάνι .. ξαφνικά δημιουργήθηκαν απο την αντανάκλαση του φωτιστικού στον τοίχο .. κάποια περιεργά ψάρια .. σαν το τραγούδι ! μου έδειξε τις φώτο και ήταν σοκ πως η στιγμή εναρμονίστηκε με τη μουσική .. το βράδυ της πέμτης στην αυλίτσα του θεάτρου στο νέο κόσμο τρυφερό σαν καραμέλα τριαντάφυλλο ... ανυπομονούμε για το live των port royal ..
still afraid to dance ?

κιλιμαντζαρο..με λενε νικολαο μαντζαρο..

ετοιμαζομαστε για δειπνο στο περιβοητο γερμανικο στην καισαριανη .. εχουμε να μαζευτουμε ολοι απο το καλοκαίρι .. αγαπαω το βασιλακη κ το γακη.. οχι τους ιδιους*πως θα μπορουσα αλλωστε .. αλλα το μυαλο τους κ το υπεροχο ταλεντο τους .. "μαθηματα βιας" στο δωμα στο θεατρο του νεου κοσμου.. Ι hate chitos .. o βασιλακης να εκπεμπει..διαβολικα .. και να γελαμε τοσο αυθορμητα και αβιαστα .. σα να πατηθηκε το κουμπακι delete και ολα τα σουρεαλ που συμβαινουν τις τελευταιες μερες να εξαφανιστηκαν .. λες τελικα να μας επιασαν και εμας τα μαγια ?? στο τελος δε λεγαμε να φυγουμε .. καθε φορα που επισκεπτομαι το θεατρο αυτο ειναι σα να πηγαινω στο σπιτι ενος φιλου μου .. ειναι πια τοσο οικειο .. και εχω περασει τοσο ομορφες βραδιες εκει .. ο σταυρος κανοντας το serial killer .. τοσο σοκαριστικα καλος που δε μπορουσα να τον αναγνωρισω .. και οι ριγε καλτες που φοραγε για να ξορκισει τη μαυριλα της παραστασης.. η πολυαγαπημενη κατσαριδα .. αδυνατον/αδυνατον.. ποτε δε θα τα καταφερω .. !! και κιλιμαντζαρο μελενε νικολαο μαντζαρο .. παααω για σνιτσελ γιατι η κ. μου φωναζει να κατεβω .. καλη μας ορεξη ..

χ

εννοειται πως ο εχθρος του εξυπνου δεν ειναι ο χαζος.. αλλα ο εξυπνοτερος.. 1- 0 ..
ο ψευτης και ο κλεφτης τον πρωτο χρονο χαιρονται ..