Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

silence //

βράδυ καλοκαιριου ..πολλά χρόνια πριν .. συναυλια μάλαμα στο θέατρο βράχων .. με εχει πιάσει μια απιστευτη λιγούρα ... και απο μακρια βλέπω ενα όμορφο αγοράκι να κάθεται οκλαδον στο ηχείο , και να μασουλάει πατατάκια με ρίγανη .. " γεια ..αλλα επειδή πεινάω..θα μου δώσεις .. "?? λίγο μετά καταληγω με ολόκληρο το σακουλάκι ..
χρόνια μετά o "σπυρτούκος",το αγορι απο εκείνο το βράδυ κ εγω βολταρουμε με ενα κατεστραμμένο ποδηλατο στην πειραιώς .. εκείνος στο τιμόνι,εγω στη σέλα και να ακροβατουμε αναμεσα στα αυτοκίνητα γελοντας μη βρεθουμε καταμεσης του δρόμου .. τον προσκαλω γα χορό στον κρατήρα ..και εκει που μοιραζόμαστε ρακές και καρσιλαμάδες .. μου λεει με παράπονο.."πως εαν αποφασιζα καποια στιγμή να βρώ εναν τόπο να αράξω .. να εδω θα ηθελα να ειμαι τα απογευματα .. μέσα σε αυτα τα απογευματα του μοιράσματος .. " ..
το πρωί ..σοκάρισμένη απο τα νεα της ημέρας .. αρχιζω και κοιτάω τα ονόματα των παιδιών που ξεκινησανε για τη Γάζα .. ανάμεσα σε αυτα.. και ο "σπριτουκος " ... και ξαφνικά εκείνα τα γελια του απογευματος μετουσιωθηκαν σε τεραστια θλιψη ...

Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

..

σχεδόν ολόγιομο φεγγάρι .. και το σαουντρακ που ντυνει το βράδυ ..

ντροπή για τα μάτια μας..ντροπή να είναι άδεια ..

Δευτέρα 24 Μαΐου 2010

Sæglópur

http://www.youtube.com/watch?v=84i7zQ_ACnU

και τωρα που ερχεται σιγα σιγα το καλοκαιρι ..
θελω να χαθω στη θαλασσα ..
Sæglópur ...

lets blog !

http://loulovesphotoshooting.blogspot.com/

το διδυμο αδελφακι του μπλογκ ..
με αδυναμια στις φωτογραφιες .. ))

Κυριακή 23 Μαΐου 2010

dance me to ..



πρέπει λέει να δίνουμε χρόνο στο χρόνο ..
και ωραία κυρίες και κύριοι .. μήπως μπορείτε να μας πείτε τον τρόπο ?
θέλω να τυλίξεις τα χέρια σου γυρω απο το αμάνικο πράσινο καλοκαιρινό μου μπλουζάκι .. σαν εκείνη τη φωτογραφία .. κολλημένη στους τοιχους του θησείου .. και ναι ,ναι .. θέλω να χορέυουμε ως το πρωί ...

...


the youngest one .. had a rose at his mouth ..

Τρίτη 18 Μαΐου 2010

είναι παράξενα της ίντιας τα φανάρια ..


πρώτο ταξίδι έτυχε ναύλος για το νότο .. ..
να ανοίξει λίγο ακόμα ο καιρός .. να φορτώσουμε στα ακουστικά nick cave και να μαζέψουμε ήλιο στα καταστρώματα πλοίων ..η ρομίλντα να κολυμπά στο αιγαίο και μεις όλο περιεργεια να καλούμαστε να ανακαλύψουμε τα μικρα μυστικά των κυκλάδων ..
στραμπουληγμένο πόδι στην κίμωλο .. μπισκότα παπαδοπούλου για καβάτζα στο λιβάδι της δονούσας .. βουτιές και πάντα να πίνω νερό μιας και ακόμα να μαθω να κρατάω την αναπνοή μου .. και εκείνη η αίσθηση ελευθερίας .. πως "εδώ ειναι ο παράδεισος και η κόλαση εδώ ... " οι αναγκες στο μηδέν .. οι επιθυμίες στο μέγιστο ..
για παγωτο καιμάκι και φιλιά όλο αλμύρα ...
και ενα τραγουδάκι για συμπληρωμα ..

Κυριακή 16 Μαΐου 2010

κυριακη


τι όμορφες που ειναι οι κυριακές ..

οι δρομοι μυριζουν λιακάδα και κοτοπουλο ριγανάτο στο φουρνο ..
τραπεζια στρωμενα με καρό τραπεζομάντηλα και ποτηράκια "kronos ¨ ..

ιστορια νο2 ..

μικρες ιστοριες για κοντρα στον καιρό ..νο2 ..
πόσο συχνά σας μαγευει ένας άνθρωπος ? ΄
απλα και μόνο επειδή δείχνει αγάπη σε αυτό που κάνει ??
παρασκευη μεσημέρι .. μουσείο ακρόπολης .. ξενάγηση .. πηγαίνω με βαριά καρδιά φοβούμενη πως θα αντικρισω πάλι καμία κυρία με χρυσα βραχιόλια ,όπως τοτε στις Μυκηνες , που κάθε φορά που ηθελε να μας δειξει κάτι .. κουδούνιζε !
ευτυχως αυτη τη φορά η ζωη ειπε να μας κάνει εκπληξουλα ..
και ενας γλυκύτατος τύπος .. αρχιζει τη βόλτα ανάμεσα στα αγάλματα .. "για πάμε απο εδώ να δουμε μια κόρη .. παρατηρήστε την ομορφίά της " ..και " πω,πω ενα λιοντάρι εδώ πιο κάτω περιμενει να μας πει μια ιστορία " .. μαγευτηκα ! πως γινεται ένας ανθρωπος τη δουλεια του,και εν μερει τη ρουτίνα του , να την κάνει να μοιασει σε παραμύθι ? αισθάνομαι σα μαθητουδι λυκείου .. ξεσκονιζοντας τη μνημη μου για το τι σημαινει θέατρο .. και τι διονυσιακές γιορτές ..
"αληθεια"μας ρωταει ο ζ.χ... " αυτό το άγαλμα τι αισθάνεται ?" ..
" για πειτε μου εσεις δεσποινις" .. ερωτα .. βαριεστημάρα..κυνισμό ..θυμό .. καθε ενας απο εμάς και μια απάντηση διαφορετικη .. "κυριες και κυριοι ..το άγαλμα δεν αισθάνεται τίποτα! εχει φτιαχτεί ετσι ωστε να αντανακλα το δικό σας συναίσθημα...το εχω δει σε ολη τη γκαμα συναισθηματων .. χωρισμενο,νυσταγμενο,ενθουσιασμενο " .. και να η αθηνά να φοραέι το δέρμα της μέδουσας .. και οι καρυάτιδες με τις διαφορετικές αλογοουρες να κρατάνε με τη στιβαρότητά τους όλη την ομορφια και την τέχνη της εποχής ..
Α!τη δικη μου απαντηση σε σχεση με το συναίσθημα του αγάλματος .. δεν την αποκαλυπτω!

ιστορια νο1


Μικες όμορφες ιστορίες .. έτσι για κόντρα στο καιρό ..


Πρωι καθημερινής .. περνάω για την κλασσική καλημέρα σε παππου και γιαγιά ..κάτι έχει αλλάξει όμως σημερα ! " ρε γιαγιά .. φοράς σκουλαρίκια ? αφου είσαι με τις πυτζάμες ..".. μου χαμογελαει τρυφερά και τα μάτια της γυαλίζουν απο συγκίνηση .. " ε μωρέ ..ο παππούς σου..τώρα που βγήκε να πάρει μπαταρίες για το πιεσόμετρο .. μου έφερε δώρο τα σκουλαρίκια για τα 60 χρόνια που είμαστε μαζί " ... εαν κάτι μου πατάει το κουμπι της συγκινησης .. είναι αυτός ο ερωτας που οι μεγάλοι άνθρωποι νιωθουν ο ένας για τον άλλο .. και η παιδικότητα που ερχεται στην επιφάνει πάνω απο ένα πιατο με αγγινάρες μαλωντας ο ενας τον άλλον επειδη αγορασε 7 μελιτζανες αντ για 2 ..

πριν ένα χρόνο περιπου .. κυριακή πρωί .. πρωινος καφές και κλασσικό ξεφύλισμα εφημερίδων .. και εκει που πινω το καφεδάκι μου ..πατάαω ενα κλάμα .. μα τι κλάμα ! η αδελφη μου έντρομη .. να αναρωτιεται τι εχει συμβει .. στην ¨καθημερινή" εχει αφιέρωμα στους παππουδες κ στις γιαγιάδες .. που μοιράστηκαν τη ζωη τους εν μέσω πολέμων,δυστυχίας κ ευτυχίας ..μεγαλώνοντας παιδιά και εγγόνια .. και μαγειρεύοντας κοκκορες κοκκινιστους για το κυριακάτικο τραπέζι .. και τους εβλεπες με χερια ροζιασμενα και μάγουλα ροζουλί να χαμογελάνε ο ενας δίπλα στον άλλον ..

η μοναξιά μας τρωει μεσα μας σιγα σιγά και εμεις το παιζουμε Large κάνοντας παντιερα τη δηθεν ανεξαρτησία μας ..


"γιατι εαν δεν πεθαινουμε ο ενας για τον άλλον,είμαστε ήδη νεκροι "

Σάββατο 8 Μαΐου 2010

τα χελιδονια της μαριας ..

άραγε .. εάν καταφερουμε και γεράσουμε ..και γεμίσουμε ρυτίδες και άσπρα μαλλιά ..
τι θα φέρνει στη θυμιση τους μεγάλους έρωτες της ζωής μας .. ?

μεσημεριανό οικογενειακό δείπνο .. καλαμάρια και χόρτα ιταλικά ..
φοράω το καινουριο μου σκουρομπλε φόρεμα με κάτι χελιδόνια πάνω σε αυτό ..
και ξαφνικά ο παππους μας διηγεται μια ιστορία... που ποτέ μα ποτέ ξανά δεν εχει αναφέρει .. με εισαγώγη συγγνωμης προς τη γιαγιά ..
πριν αγαπησει τη γιαγιά.. ολότελα πριν τον πόλεμο ..
εκει στην ηλικία των 12 .. αγαπούσε λεει μια ιταλίδα ονόματι Μαριά .. η οποία φόραγε συχνά ενα σκουρομπλε φόρεμα με χελιδόνια πάνω σε αυτό ..
σαν και αυτό που φορουσα σήμερα το μεσημέρι .. το οποιο ηρθε και χτύπησε την πορτουλα της συναισθηματικής μνημης του παππού ..

εαν ο εγγονος μου κυκλοφορεί με μπλουζες smiths .. θα του ρίχνω σφαλιάρες .. ))

...


γυρνώντας με το αυτοκίνητο .. κάπου στη θηβών .. ακούμε στο ραδιόφωνο ενα τραγουδι της αλέξίου ..
"λιγότερα συνθήματα και πιο πολύ δουλειά " ..ακολουθει κουβεντα για το πόσο επικαιρο είναι .. και πόσο δύσκολη είναι αυτη η εποχή για τις ελευθερίες του καθενός απο εμάς ..

και εκείνη τη στιγμή .. περνάει μια καρότσα ..απο αυτές τις παλιές που συνήθως ειναι φορτωμένες με πλυντήρια και φουρνους μικροκυμάτων ..

.. .. με αριθμό κυκλοφορίας ... 1967 ..

η μαμα γυρνάει και μου χαμογελά γλυκόπικρα ..

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

music society ..


εδω και 4 μέρες ..ειμαστε στον αερα !!
νεο ραδιοφωνο πόλης .. με 70 ανθρωπους !! τρελους ..και αδεσποτους, που λεει και το τραγουδακι !
.. ενας υπεροχος 4ς οροφος καπου στο κεντρο της Αθηνας .. αντανακλαση της Ακροπολης στα απεναντι κτηρια .. γεματος μουσικές .. γιαπωνεζικη ψυχεδελεια ..αγαπες και λουλουδια ..και ενα μοιρασμα λυτρωτικο για αυτες τις παραξενες μερες ,,

μα ποσο πολυ θα χαρουμε να τα λεμε εκει !!
http://www.musicsociety.gr/

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

----- ---- -----

δηλαδη τι ? θα φευγουμε απο τα σπιτια μας και δε θα ξερουμε αμα θα γυρισουμε πισω .. δε θα ξερουμε αμα βρεθουμε στη μεσολλογιου καταχαμα ενω πηγαμε για σουβλακια στον ινδο.. θα βρισκομαστε ερμαια ενος χεριου που αποφασιζει να ριξει ενα μπουκαλι με σχοινι στο χωρο της δουλειας μας.. ενω πριν καποιος μας κλειδωσε σε αυτους μην τυχον και φυγουμε λιγο νωριτερα ..
τι συμβαινει ? μπορει καποιος επιτελους να μας εξηγησει ?
μια λερναια υδρα.. που της κοβεις ενα κεφαλι και ξεπεταγονται δυο ..
θλιψη ..οργη ..οδυνη .. σκατα .. η καλυτερα .. Σ Κ Α Τ Α ..
ιδιο συναισθημα με εκεινο του σαββατου 2 χειμωνες πριν ..
παγωμαρα ..και το απολυτο κενό ..
καμια διαθεση αισιοδοξιας ...