Και μέσα σε όλα αυτά ενα υπέροχο άρθρο που πιάνει λιγο χώρο στην κυριακάτικη
φυλλάδα –μόλις το ¼ - αλλά πολύ χώρο στο μυαλό ..
... « Μόνο να μη χάσουμε τη χαρά μας» ο τίτλος αυτόυ . ..
Ποιες ειναι οι δικλειδες ασφαλείας σας τις μέρες παράξενες,θαυμάσιες αυτές μέρες ?
Βγάζετε νυχια και δόντια για να προασπίσετε αυτη τη χαρά ?
Εαν όχι ,τους καναμε μεγάλο χατήρι παιδες .. Και πως να χαρείς οταν
αυτος ο συμπαθητικός κύριος με την τεραστια κοιλιά και τα τεραστια γυαλία μιλάει για το ενδεχόμενο να κατεβουν τα τανκς να προστατεύσουμν τις τράπεζες ..
Αλλά να ..Αυτος ο κύριος θα ετριβε τα χερια του με ευχαρίστηση εαν εσυ κατέβαζες το κεφάλι , και εσερνε τον εαυτό σου ωσαν ζομπι περιφερόμενο στα στενά της πόλης..
Πιο επιτακτικά απο ποτέ η εποχή μας καλέι να επιστρέφουμε στα αυτονόητα..
Να ανοίξουμε τις αυλες των σπιτιών μας , να ανεβουμε στην ταράτσα αυτων και να χαζεψουμε την πολη απο ψηλά.. Σκαρώνοντας τραγουδακια για παράξενες κοπέλες .. Να χορεψουμε ξέφρενα δίπλα στο ποτάμι .. Και ένα μεσημέρι Κυριακής ,να αφήσουμε την πολυβουη πόλη πίσω..Και να χαθούμε μέσα στο αισθητικό δάσος Καισαριανής ταίζοντας εκείνο το γκρι γαιδαρο με το κινέζικο που απόμεινε απο το πικ νικ .. Kαι φυσικά να επιστρέψουμε την πλατεία ,ο καθένας όπως και όσο μπορεί..
Μην επιτρέψετε σε κανέναν να σας στερείσαι το αυτονόητο ..
Την ομορφία και τη χαρά .. Ισως την εποχή αυτή να ειναι δύσκολο να την ανακαλύψετε,αλλά οπως ελεγε και η γιαγιά μου .. Βουρ στον πατσά !
« Μα εμεις δε ζητησαμε τη νικη ,μοναχα λιγη μουσικη»
Το κείμενο αυτό γράφτηκε Τρίτη απόγευμα ..
Την Τετάρτη άλλαξαν πολλά..Στο κεφάλι μας μέσα και στη ζωή μας ..
Που να ψάξεις για την ομορφία ..Με τι θάρρος να μαζέψεις τα κομμάτια σου .. Ενα από τα κομμάτια αφέθηκε στον υπόγειο του Συντάγματος..Ένα άλλο δίπλα απο τα στιβάνια του παππού απο την Κρήτη που βρεθηκε ματωμένος στη Λεωφόρο Αμαλίας.. Αφήνοντας τα Λευκά όρη για να διεκδικίσει το δικαιωμά του στο να τσουγκράει το ποτήρι τη ρακή με τα παππούδια στο καφενείο και να νιώθει περήφανος και ελευθερος ...
Λυπάμαι ..
Για τους ανθρώπους εκείνους που ποτέ δε θα πιάσουν στα χέρια τους το «Βιος και Πολιτεια του Αλέξη Ζορμπά ¨»..
Για τους ανθρωπους εκείνους που θα στριμωχτουν στην παραλιακη εξαργυρώνοντας την ανία τους σε πολύχρωμα κοκτέηλ συζητώντας για το γάμο του Αλβέρτου ..
Aηδιάζω με όλους αυτους ..που την Τετάρτη είδαν αυτο που συνέβη σαν την κύρια παράσταση ,κάνοντας λιγους μήνες πριν πρόβα σε χωματερές..
... Ποίος Σαιξπήρος σε έφερε εδώ ,ανάμεσα στους ανθρωποφάγους .. ;
