.. πρώτο Post για το φθινόπωρο ,λίγο πριν το χειμώνα ..δημοψίσμάτα ,ναι ή όχι ; και εάν έφευγες θα πήγαινες που ; για τα περισσότερα ή τα λιγότερα ; στο μυαλό μπερδεύονται οι εικόνες..λιακάδα στην kastanienalle,εγκατελειμμένα αεροπλάνα ενώ μαυροκόκκινες σκιές γεμίζουν το τσιμεντένιο δάπεδο του παλιού αεροδρομίου.Βουνά μακεδονίτικα ,κόκκινα,κίτρινα,πρασινωπά δέντρα εξαργυρωνουν την ομορφιά της εποχής .Αγριοκαστανιά και ο Αργ. σκαρφαλώνει στη σκεπή για να ζωγραφίσει το τοπίο τριγύρω .Ανηφόρες και κατηφόρες,απογειώσεις και προσγειώσεις Για να καταλήξεις γιά άλλη μια φορά ότι ανήκεις εδώ . Με την εσανς δακρυγόνων στον αέρα , που ένα απόγευμα Παρασκεύης μας έκανε να φταρνιζόμαστε πάνω απο ενα μπολ παγωτό - γιαούρτι , λίγο πριν γλιστράγαμε στα πλακάκια της Ερμού και ισορροπουσα με τη βοήθειά σου.
Faith . Eνα απόγευμα καλοκαιριού αυτό που έμαθες ..Πως μένουμε εδώ που μένουμε γιατί έχουμε ο ένας τον άλλον . Και κατεβαίνουμε τη Μητροπόλεως με ένα χαμόγελο κολλημένο μιας και λίγο πριν μου χάρισες εκείνο το ασπρογκρι δίσκο του Dirty Beaches..Eνώ λίγες ώρες μετά πατήθηκε το κουμπί και έκλαιγα σαν το μωρό ..Γιατί ήταν όλοι εκεί ..Ολοι οι αγαπημένοι .Που μοιραζόμαστε τα βράδια μας ,τα ταβανια γεμάτα αστέρια και ενα μπουκάλι παγωμένι ρακί .Το βράδυ εκείνο ο Βρωμοταιβανέζος μας σέρβιρε περίτεχνα τα σκοτάδια μας ..
Η Πόλη είμαστε εμείς !
