Σάββατο 25 Ιουλίου 2009

φολεγανδρος ...


ενα κειμενάκι που ταιριάζει με την εποχή και τις επιθυμίες που τη συνοδεύον ..
γραμμένο πριν πολλούς πολλούς μήνες .με μια γρίπη που εαν την είχα σήμερα θα ήμουν σε..καραντίνα .. και τι καλύτερο απο το να ονειρεύσαι διακοπές ?


"Ανηφορίζουμε προς τη Χώρα .. Το μόνο που μπορείς να χαζεψεις στα γύρω βουνά είναι θυμάρια διάσπαρτα και αν είσαι και τυχερός και λίγη κάπαρη .. Που και που κανένας γαιδαράκος ξεχασμένος απο το Θεό ,να περιμένει πότε θα έρθει το αφεντικό να του βάλει λίγο νερό και καμία καρπουζόφλουδα .. Μόνιμη παρέα η μουσικη απο τα ακουστικά ..Πολλές φορές ..Σαν κάποιος να σου κάνει αστείο .. Αυτό που τυχαίνει να ακους εναρμονίζεται απόλυτα με αυτό που ζεις .. Μολις φτανουμε στη φρεσκοβαμμένη πλατεία του χωριού .. από κάτω τα γκρεμνά .. αυτά τα άγρια γκρεμνά και το πέλαγος ...Την εικονα συνοδευει η φωνη του Μπιθικωτση .. Φέρτε μου τη θάλασσα να την προσκυνήσω..Φερτε μου τον ηλιο της να προσευχηθώ .. Κάποια καλοκάιρια πριν..περιμένοντας τη Χοζοβιοτισσα .. 8 μποφορ και έμεις αποκλεισμένοι στο νησί ..Στην πολύωρη αναμονή ..η διπλανή παρέα τραγουδά το «sitting on a dock of a bay» , ό,τι ακριβώς κάναμε και εμείς ..
Ξεκολλάμε τα πετραδάκια που εχουν κολλήσει στις πατούσες , περιορίζοντας οποιαδήποτε κινηση στο ελάχιστο .. Σωματα νόστμα , γεμάτα αλμύρα που ραχατεύουν κάτω απο τσουρουφλιστούς ήλιους.. είναι εκείνες οι στιγμές που δε θες να ζητήσεις τίποτα περισσότερο ..ίσως μόνο να ειχες λίγο παγωτό καιμάκι .. στην άνω μεριά η κυρία ειρήνη μας διηγείται ιστορίες μοιρασμένες .. για χορόυς τα βράδια του χειμωνα ..τότε που το νησί πια είναι για τους λίγους και τους εκλεκτούς .. μας τρατάρει υποβρύχιο βανίλια και τη δροσιά της ζωής που το συνοδεύει ..
Καλοκαίρι 2006 ..Ξορκίζοντας όλα τα κακά του χειμωνα που είχε προηγηθέι .. Με καπαρη γιαχνί στην κρυφή εκείνη πλατεία με τα μελτέμια να ξεσηνώνουν τα πάντα τριγυρω .. βουτιες στο Γαλύφο και βραδια με ζογλκερ που ξεκινησαν το μακρινο τους ταιδι απο τη Βραζιλια .. .. 2 καλοκαίρια μετά τραταρουμε ρακι στις γιορτες του νησιου , και ο μανωλάκης ρίχνει τα ζειμπέκικα του .. Οι παππουδες , πιστοί στο ραντεβου κάθε καλοκαίρι , τον καμαρώνουν ..βλέπετε ειναι «δικό τους παιδί».. δε θα μπορουσε να ηταν και διαφορετικα ..Βλεπετε ο Μανωλακης άφησε πίσω του την αστικη σχιζοφρένεια ..και μετά απο 14 ώρες ταξίδι με την ιστορικη «Ρωμίλντα»επέστρεψε στην Πολυκαντρο του ..


Εαν κάποιο από τα μκρά σας καλοκαίρια η τους ατελείωτους χειμώνες βρεθείτε κατα κει .. Αγναντέψτε ..Αγναντέψτε τα γύρω νησιά που ειναι σα να ίπτανται όταν έχει καταχνία.. Η Κίμωλος,Η Πολύαιγος , η Μήλος και η Σεριφος .. Και εαν είσαστε τυχεροι μέχρι και την Κρήτη μπορεί το μάτι σας να δει στο βάθος του ορίζοντα ..
Και που ξέρετε .. ίσως σε καποια απο αυτες τις στιγμες .. να ασθανθείτε σα να εισαστε ο μικρος ναυτίλος ... "

Δεν υπάρχουν σχόλια: