please sing my spring reverb ..

μεγαλώνεις .αλλάζεις κάποιες βασικές ιδεές που θεωρούσες πρωταρχικές .. αλλάζεις φίλους ..εραστές .. δουλειά ..σπίτια στο κέντρο .. εξοχικές κατοικίες ..

όμως υπάρχουν κάποια πράγματα .. που απλά παραμένουν εκεί ..και έρχονται στιγμές που σου υπενθυμίζουν πόσο μα πόσο σημαντικά είναι..έστω και εαν κανείς δε μπορεί να το καταλάβει απόλυτα ..

στη δικιά μου ζωη ένα απο τα λίγα πράγματα που έχουν μείνει σταθερά ..στην πορεία των χρόνων είνα το κόλλημα μου .. ο έρωτας μου ..

η έμμονη ιδέα μου με τους Mum ..

μέσα του '00 ..απόγευμα δευτέρας .. ένα απο τα βαριεστημένα στη σχολή .. με το δ. ανεβαίνουμε στο vinyl microstore να χαζέψουμε δισκάκια .. το μονο που θυμάμαι ακόμα είναι το feeling .. Μια υπέροχη μελωδία .. και η προσπάθεια να μαζέψω χρήματα για να αγοράσω εκείνο το δισκάκι .. please smile ..my noise bleeds ..απο τότε ακολουθησαν πολλά όμορφα mail .. μια παιδικη ζωγραφιά με ένα καράβι ως εξώφυλλο της κασσέτας που μου είχε γράψει ο orvar .. κασσέτα που έπαιζε ξανά και ξανά τα απογευματα του φθινοπώρoυ .. ενα casio sk-5 .. γράμματα που κατέφταναν απο την ισλανδία .. η πρωτη μου συνέντευξη ..και εκείνη η χαρά .. η ευτυχία .. του να τρέχεις στην calle princesa .. γελωντας δυνατά και κρατώντας απο το χέρι την αγαπημένη σου φίλη για να προλαβεις να είσαι στην πρωτη σειρά .. το κόκκινο μικρο ακορντεόν .. και μετα απο λίγο ο αγαπημένος σου ισλανδός .. με σάρκα και οστά .. και με ένα μικρό αναγνωριστικό σημάδι ..

σκόρπιες σκέψεις εν οψει της συναυλίας τους στις αρχές σεπτέμβρη ..

μικρές στιγμές λιποθυμίας / έλλειψης ψυχραιμίας .