Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009

alone


One more cup of cofee,παρακαλώ ...

η ιστορία ξεκινά κάπως τυχάια ..όπως συμβαίνει πάντα με τα πιο όμορφα πράγματα..απογευμα στο σπιτι στo θησείο..και ο συγκάτοικος να μου συστήνει νεες μουσικές στις οποίες δε δινω κ πολυ σημασία γιατί έχει εναν υπέροχο ήλιο έξω και το μυαλό τρέχει στου φιλοπάππου και στη δονουσα .. μεσα σε όλες αυτες τις μουσικές όμως .. να,ενα παράξενο όνομα που θυμίζει καρτουν κ με κάποιο περίεργο τρόπο είχα συναντήσει ήδη πολλές φορες .. μια φωτογραφία στο βάρσο .. μια μελαγχολία διαχυτη..και.. για να ακούσω λίγο τις μουσικες του.. χμμμ.. κυριακή απόγευμα .. και ξαφνικά..δε χρειάζεσαι δευτερη ακρόαση/ανάγνωση.. μια ομορφιά στη μουσική .. μια ειλικρίνεια που τόσο δύσκολα πια διακρίνεις .. απλά και ταπεινά .. και μα υπέροχη φωνή που σου θυμίζει όλα αυτά που χρόνια τόσο μα τόσο αγαπάς .. λιγο ο κυριος coen.. λιγο ο κυριος buckey .. και ολα αυτα συνθετουν ενα αριστουργηματικο δισκάκι .. "alone ¨ απο τον κύριο Lolek ..ομορφιά που οφείλεις να μoιραστεις με τους ανθρώπους που αγαπάς .. τη δευτερα το πρωι το mailbox φίλων είχαν γεμίσει με το ¨have you noticed?" ..
η μαμά να πλένει τα πιάτα ακουγοντας μελωδία και να της λεω να αφησει λιγο τις νοικοκυροσύνες για να προσέξει το τραγουδι που έπαιζε τη στιγμη εκείνη ..

"μα τί ειναι αυτό ? ασε με και βάλε μου λίγο μητροπάνο ..μα σου λεω πως δεν καταλαβαινω αυτα τα εγγλεζικα " ..

λίγες βδομάδες πριν .. ενω μετράω για άλλη μια φορά τη ζωή μου σε χιλιόμετρα ταξιδεύοντας προς την ήπερο..το "αlone¨ να παίζει ξανα και ξανά στα ακουστικά .. και να ταυτιζομαι απολυτα με εκείνο το στίχο ..
"i went to the beach alone ¨.. ναι,ναι τα κατάφεραμε να κατεβουμε ως την παραλία μόνοι,χωρις κανέναν μαζι μας ..βρήκαμε το θάρρος..αλλα μετα το χαμόγελο εξαφανίζεται ..και ξέρεις για ποιό λόγο ? μα γιατι κανεις δεν ηταν εκεί να περιποιηθεί την καμμένη απο τον ήλιο πλάτη μας ..

πρωτο live στο μετρο του συντάγματος .. και ένα πιτσιρικάκι να λεεί στο μπαμπά του πως και εκείνοι εχουν ακορντεον στο σχολέιο ..και "αχ πόσο θα ήθελα να μάθω κ εγώ" .. τραγουδι για όλα αυτά που δε μας αρκουν..και μια γλυκια αμηχανία γιατί να ,ξεχνάμε λιγάκι τη σειρα ..
μα οπως εχουμε πει τόσες φορες απο το μπλογκ αυτό ..
"μα εμεις δε ζητήσαμε τη νίκη ..μονάχα λίγη μουσική " ..

these guns are not for you ..

Δεν υπάρχουν σχόλια: