Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

πέλαγος ..


δεν ξερω τι να παιξω στα παιδια..στην αγορα στο λαυριο ..

δεν ξερω τι να πρωτογραψω .. σε τι να αναφερθω και τι να αφησω απ'εξω ..


απογευματα μοιρασμένα στον 4ο όροφο .. με εναν τρελο διαχειριστη να αφήνει τις πορτες ανοιχτές .. ταξιδι στην τελευταια διχοτομένη πρωτεύουσσα του κόσμου .. μουσικές..πολλές μουσικές ..μια τεράστια σύγχηση .. που μερικές φορες ερχεται και κάθεται σαν τη γρια μώρα πάνω στο στέρνο και δε με αφήνει να ανασάνω.. βόλτες στο σουνιο ,το πέλαγος να απλώνεται μπροστά σου .. και να απορείς ποιος ήταν εκείνος που παίζοντας με τη μαγεια του μερους .. έφτιαξε εξεινο τον υπέροχο μυθο με ολομαυρα κατάρτια και εναν αιγεα να ανυπομονεί να επιστρέψει το παιδί του ... αλλα αυτό ξεμυαλισμένο απο το νεκταρ της ζωής να αποξεχνιέται ..
volver ..

Δεν υπάρχουν σχόλια: