Λαμπιονια !

Τα λαμπιονια που στολιζουν το μπαλκονι χαζευουν απο μακρια τα λαμπιονια της πολης..
και την αντανακλαση αυτων στη θαλασσα ..
και αναρωτιουνται ..
ποσο φωτεινος ? η ποσο σκοτεινος θα ειναι ο χρονος αυτος ?
ποσοι καινουριοι ανθρωποι θα εισβαλλουν στη ζωη μας ...
και ποιοι , ισως , να αποτελέσουν τα κομματια που θα συμπληρωσουν το μεγαλο Ο ?
..με ποια αεροδρομια θα συναντηθουμε ... και ποσα πρωινα θα πιουμε πρωινο καφε πανω απο τα συννεφα ?
μα πανω απο όλα.. οταν θα χωνομαστε κάτω απο τα παπλώματα , και θα φοραμε ζεστες,μαλλινες κάλτσες..θα αποκοιμιομαστε γλυκά ?
.. η πάλι κατι θα μας τρωει το ξερό μας το κεφάλι ?
ραθυμο απογευμα κυριακης..
με ενα ημι -ουρανιο τοξο να προσπαθει να σφηνωσει πανω απο τον υμηττο ..
και οταν εξαφανιζεται.. σα να σοβαρευει ξαφνικα ο ουρανος ..να γινεται γκρι και αυστηρός..
και εκει τριγυρω .. η χαλκινη τρομπετα.. αναμεσα σε ζελοτειπ με καρδουλες και λουλουδακια.. ετοιμα να στολισουνε υπερμεγεθης φακελους που θα ταξιδεψουν ως την κορεα..

.. μαζι με το φακελο .. ταξιδευει και μια γλυκια,γλυκυτατη αγωνια..
εαν τελικα οι σταφιδες θα καταφερουν να φτασουν μεχρι την ulsan !