*

μου χε λείψει να περάσουν τα παιδιά απροειδοποίητα από το σπίτι .. απογευματινή επίσκεψη αντώνη κ νίτσας .. τρώμε noodles με καρυ κ ρύζι με φυστικοβούτυρο .. μας έχει πιάσει η αγάπη μας κ ο αλλαντίνο με σηκώνει ψηλά ψηλά και ύστερα αλλάζουμε ρόλους .. ντάμα-καβαλιέρου χορεύοντας το " la llorona"..ένα μικρό αίσθημα μελαγχολίας που θα αφήσω το σπίτι .. μα πιο πολύ ένα αίσθημα θυμού για όλα τα λάθη που μου μαύρισαν τον προηγούμενο χειμώνα.. 'οσο περνάνε οι μήνες,συνειδητοποιώ πόσο περιορισμένος είναι λόγω απόστασης ο χρόνος με ένα από τα πιο αγαπημένα μου πρόσωπα .. γρανάδα,κω,φλώρινα.. ενώ πριν από αυτό.. αστάρι,λένορμαν,κίμωλος..η δεξαμενή στα πετράλωνα ...