Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2008

life in mono..



goodbye lenin και καθε φορα να κλαίω στο ίδιο σημείο..όπως στην Αμελί..η αδελφη μου την τελευταια φορα απελπίστηκε.."πως γίνεται να κλαις με μια ταινία που την έχεις δει 8 φορές ? " .. αν είχα τις απαντήσεις θα τις έδινα .. αλλά όπως ΄εγραφε κ η αλκυόνη παπαδάκη.. "ποιός ενδιαφέρεται για τις απαντήσεις όταν του καίει το στόμα η ερώτηση.." ... ο κώστας χθες δε μπορούσε να κοιμηθεί απο τον πονόδοντο.. αναρωτιόμουν πώς θα διαχειριζόταν τις αυπνίες του.. προβατάκια ? η απλά καλή μουσική .. όπως το cd που χαρίστηκε στο κατάστρωμα του Αγ.Γεώργιου ταξιδεύοντας απο Κίμωλο ..Οκ computer σε dub version .. μια αγωνία κρυφή για τις αλλαγές που φέρνει το φθινόπωρο ..

Δεν υπάρχουν σχόλια: