absent without leave ..

γυρνάω σπίτι μετά από μια πολύ δύσκολη μέρα .. μέρα σαν τη λερναία ύδρα .. κόβεις ένα κεφάλι και ξεπετάγονται καινούρια .. το pop μυαλό μου δεν το χωράει .. δε μπορεί να πιστέψει πόσο κακία κρύβεται σε ένα ανθρώπινο κεφάλι μέσα .. πόσο πονηριά ..

τι πιο όμορφο από αυτό που έκανε ο ε. ? γυρνάει τον κόσμο ολόκληρο ..άνθρωποι,δρόμοι,ιστορίες μικρές και μεγάλες .. και μέσα σε όλα αυτά γράφει στο blog του.."διαβάστε και αυτό το ωραίο" .. και πατώντας εκεί βλέπω πως ανοίγει το δικό μου blog .. συγκινητικό .. ένα μεγάααλο ευχαριστώ απο εδώ ως την ινδονησία ..

χθες ο τζ. μου χάρισε κάτι πολύ γλυκό ..μου λέει σιγά σιγά "σου έχω ένα δωράκι " .. και ανοίγει ένα πακέτο Marlboro .. και εκεί κρυβόταν το πιο μικρό κοχύλι που μπορείς να φανταστείς .. "ξέρεις.. έκανα βόλτες στη θάλασσα .. και όταν βρήκα το κοχύλι αυτό σκέφτηκα πως είναι το πιό μικρό που έχω δει ποτέ .. για αυτό και το χαρίζω σε σένα που είσαι η πιο μικροσκοπική που έχω δει " ...

" μια απλή μονοσύλλαβη λέξη θα αρκούσε να ανατινάξει τον κόσμο !
αλλά τούτη τη νύχτα δεν υπάρχει χώρος ούτε για μια λέξη παραπάνω " ..
οκτάβιο πας