fish without chips ..

μερικές φορές νιώθω πως έχω βαρύδια στα πόδια μου .. κ κάθε προσπάθεια "ανύψωσης" στέφεται με μεγάλη αποτυχία .. άλλες πάλι νιώθω ένα αίσθημα χαράς και ευφορίας ,μια αισιοδοξία χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο .. ότι όλα ειναι πανέμορφα.. χωρίς να μπορω να επιχειρηματολογήσω .. απλά και μόνο επειδή οι μέρες κυλάνε και υπάρχουν μικρά πραγματάκια που τις γεμίζουν χρώματα και φως.. χθες το βράδυ , αισθανόμουν το σώμα μου τόσο βαρύ .. σα να ήμουν ένα τεραστιο μαμούθ που προσπαθούσε να περάσει απαρατήρητο χωρίς να τα καταφέρνει και πολύ καλά.. διάθεση σαν καρδιογράφημα ..

κρυφακούγοντας μια κουβέντα .. έπαθα σοκ πως μπορεί να σκέφτοναται ορισμένοι άνθρωποι .. και ως ποιο σημείο εξαντλούν την περιέργεια τους .. μιλώντας για το ταξίδι τους στην πορτογαλία.. η απάντηση στο πως περάσανε ήτανε.. "ε,μωρέ σιγά πια όλοι με το εξωτερικό .. ούτε καφέ δεν ξέρουν να φτιάχνουν " .. ξέρουν όμως να πηγαίνουν στα πάρκα,να κάνουν ποδήλατο,να μη μουτζώνονται στο δρόμο κ ο ένας να αποκαλεί τον άλλον "cabrone¨ .. σαν contrast .. ήρθε η κουβέντα με τον ε. .. λίγο πριν να κοιμηθώ ενώ αυτός μόλις ξεκίναγε τη μέρα του στην άλλη άκρη του κόσμου ..

πάω για σπεσιαλ δείπνο με ψαράκια ψητά και γαριδούλες με σαλτσίτσα κόκκινη ..

κοπιάστε !